Αξιολόγηση

 Κάνοντας απολογισμό του προγράμματος- από τον σχεδιασμό του μέχρι και τις φάσεις διεξαγωγής του- θα μπορούσαμε να πούμε ότι άρεσε στα νήπια πολύ. Οι πρωτοβουλίες που αναλάμβαναν, οι προτάσεις και οι σχεδιασμοί δραστηριοτήτων, η διατύπωση των αποριών τους, η έκφραση των ιδεών και των σκέψεών τους, ο προγραμματισμός των επισκέψεων τους έδιναν μεγάλη χαρά, τους προκαλούσαν ενθουσιασμό για μάθηση και ανακάλυψη. Τα ενθουσίαζε η ιδέα ότι κάθε μέρα θα αποφάσιζαν τα ίδια να κάνουν και να μάθουν κάτι διαφορετικό( "Κυρία σήμερα τι θα κάνουμε;" "Θα πάμε εκεί που είπαμε; Πότε;") Τους άρεσε πολύ και η καταγραφή των ιδεών τους, γύρω από έναν ακτινωτό κύκλο, στον πίνακα, ώστε να βλέπουμε τι έχουμε καταφέρει από αυτά που προτείνανε να υλοποιήσουμε. Επίσης η σκέψη ότι όλη η ομάδα του νηπιαγωγείου θα έβγαινε έξω από το χώρο του σχολείου, της τάξης, σε διαφορετικούς χώρους της κοινωνίας του χωριού, τους βοήθησε να γίνουν πιο κοινωνικά και πιο υπεύθυνα μέλη. Τα βοήθησε να ξεπεράσουν αναστολές και φοβίες να αποκτήσουν θετική εικόνα και στάση για τους συνανθρώπους τους. Στο τέλος της κάθε μας επίσκεψης μας κερνούσαν και από κάτι. Τους άρεσε η διαδικασία της καταγραφής των συζητήσεων μας με το κασετόφωνο και έπειτα η ακρόασή τους από το κασετόφωνο της τάξης αλλά και η χρήση της φωτογραφικής μηχανής. Απέκτησαν περισσότερες γνώσεις και εμπειρίες σχετικά με το θέμα "Διατροφή και Υγεία". Απέκτησαν περισσότερες αρμοδιότητες, πρωτοβουλίες, ενεργό ενδιαφέρον στο πρόγραμμα και στη μαθησιακή διαδικασία, οργανωτικές ικανότητες. Έγιναν, ανάλογα με το επίπεδο, το ρυθμό ανάπτυξης και εξέλιξής τους, πιο ερευνητικά, πιο συνεργάσιμα. Ανέπτυξαν κριτική σκέψη και ικανότητα, έγιναν πιο ικανά να επιλύσουν μελλοντικά προβλήματα, να αντιμετωπίσουν καταστάσεις. Επομένως οι αρχικοί μου στόχοι πέτυχαν. Τα νήπια άλλαξαν συνειδητά διατροφικές συνήθειες, στάση ζωής αφού πρότειναν και εφάρμοσαν πρόγραμμα καθημερινής υγιεινής διατροφής στο σχολείο που το τηρούσαν ώστε να εξασφαλίσουν καλή υγεία και σωματική ανάπτυξη. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι όταν κάποιο νήπιο ξεχνούσε και έφερνε άλλο φαγητό από αυτό που είχαν αποφασίσει για τη συγκεκριμένη ημέρα, η ομάδα επέκρινε την στάση και την επιλογή του ατόμου που παρέκκλινε από την ομάδα. Ακόμη, απέκτησαν τα νήπια καλές συνήθειες στοματικής υγιεινής αφού βούρτσιζαν συστηματικά (κάθε μέρα) τα δόντια τους ( "κυρία για δες, έχω βουρτσίσει τα δόντια; ", "είναι καθαρά κυρία, είναι άσπρα; "), απέφευγαν την κατανάλωση βιομηχανοποιημένων λιχουδιών (πατατάκια, γαριδάκια, τσίχλες, καραμέλες κ.α.) με εξαίρεση ειδικές κοινωνικές περιστάσεις και εκδηλώσεις όπως παιδικά πάρτι. Άνοιγαν συχνά το στόμα τους μπροστά στον καθρέφτη και το παρατηρούσαν, έλεγχαν και το στόμα των συμμαθητών τους για να δουν αν η τερηδόνα έχει τρυπήσει τα δόντια τους. Και οι ίδιοι οι γονείς των νηπίων επιβεβαίωσαν τις αλλαγές που επήλθαν τόσο στο γνωστικό επίπεδο των νηπίων όσο και στις στάσεις και στις συμπεριφορές που υιοθέτησαν στο σχολείο και στο σπίτι, ύστερα από την εφαρμογή του συγκεκριμένου προγράμματος Αγωγής Υγείας. Καθημερινά μιλούσαν και περιέγραφαν στο σπίτι με λεπτομέρειες τις εμπειρίες που απέκτησαν και τις καταστάσεις που βίωναν στο σχολείο. Μετέδιδαν τις πληροφορίες που αποκόμιζαν κάθε φορά.

Όμως από το συγκεκριμένο πρόγραμμα ωφελήθηκα και απέκτησα εμπειρίες και η ίδια ως εκπαιδευτικός. Έμαθα να οργανώνω μαζί με τα νήπια, να σχεδιάζω και να εφαρμόζω στην πράξη, να υλοποιώ ένα τέτοιο πρόγραμμα βιωματικής επικοινωνιακής διδασκαλίας. Έμαθα να σέβομαι και να ακούω τις απόψεις όλων των παιδιών, να γίνομαι πιο ευέλικτη και να ακολουθώ τις επιθυμίες και τα ενδιαφέροντα των νηπίων. Αν και δεν γνώριζα τον κοινωνικό περίγυρο του Λεβιδίου, με την εφαρμογή του συγκεκριμένου προγράμματος έγινα πιο κοινωνική, γνώρισα καλύτερα τους ανθρώπους και τους κατοίκους του χωριού, την νοοτροπία τους και γενικότερα τον τρόπο ζωής τους. Επίλυσα δικές μου απορίες, έγινα ενεργό και συνειδητό μέλος της μικρής αυτής κοινωνίας στην οποία κλήθηκα να ζήσω για το σχολικό έτος 2001-2002 κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε το πρόγραμμα αυτό.

 
Συμπερασματικά, θα λέγαμε ότι έγιναν πολλά θετικά βήματα ως προς το επίπεδο των παιδιών, το δικό μου, και των μεταξύ μας σχέσεων. Δημιουργήθηκε ένα κλίμα ελεύθερης έκφρασης, συνεργασίας, σεβασμού και αποδοχής του άλλου, και επικοινωνίας. Εντοπίστηκαν ενδιαφέροντα, ανάγκες και ικανότητες των νηπίων, έγινε αντιληπτή η αναγκαιότητα των κανόνων κοινωνικής συμπεριφοράς για την ομαλή διεξαγωγή του προγράμματος , την συνύπαρξη και συμμετοχή τους σε αυτό με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, ανάλογα με τις συνθήκες που βίωναν, τα μέσα που προσφέρθηκαν και τις δυνατότητες πρόσβασης στους χώρους που υπήρχαν.