Τον αρχαίο Ορχομενό σε απόσταση 5 χιλιομ, και κυρίως το θέατρό του, το βουλευτήριο, και τα ίχνη του αποστραγγιστικού έργου. Έργο των Μινύων του ίδιου λαού που έφτιαξε τα αποστραγγιστικά στον Ορχομενό της Βοιωτίας.

Τον Βυζαντινό ναό της Παναγίας ο οποίος εικονογραφήθηκε (ξανά ανιστορήθη γράφει κάποια επιγραφή) το 1629. Ο ναός είναι τύπου « Βασιλικής» και «τρίκογχος», έχει τρούλο τετράπλευρο, δηλαδή είναι «σταυρεπίστεγος» και εσωτερικά φέρει κυκλοτερή θόλο με εικονογραφίες. Κατά πάσα πιθανότητα είναι χτισμένος πάνω στο αρχαίο ιερό της Υμνίας Αρτέμιδος. Στο ναό της Υμνίας Αρτέμιδος κατά τους αρχαίους χρόνους ετελούντο γιορτές με άσματα. Από το ναό αυτόν βγήκαν οι αυστηρές εκείνες διατάξεις που επέβαλαν σε όλους τους Αρκάδες σαν ιερό καθήκον να ασχολούνται με τη μουσική. Και το έκαναν αυτό οι νομοθέτες της Αρκαδίας κατά τον ιστορικό Πολύβιο τον Μεγαλοπολίτη «ίνα μαλάξωσι το σκληρόν και αυθάδες της φύσεως των Αρκάδων» «Μουσικήν τη γε αληθώς Μουσικήν, πάσι μεν ανθρώποις όφελος ασκείν. Αρκάσι δε και αναγκαίον».

Το Μουσείο Αλ. Παπαναστασίου με προσωπικά του είδη και βιβλία στα οποία μεγάλοι λογοτέχνες και ποιητές όπως ο Καβάφης έχουν ιδιόχειρες αφιερώσεις.

Το Λαογραφικό Μουσείο του Φιλοτεχνικού Συλλόγου που καλύπτει ευρύ χρονικό φάσμα.

Τη Δημοτική Βιβλιοθήκη με αρκετές αξιόλογες παλιές εκδόσεις.

Την Κάτω Βρύση με τους 14 κρουνούς που για πολλά χρόνια πριν υδροδοτηθεί το Λεβίδι ήταν η κύρια πηγή ύδρευσης των κατοίκων Οι Λεβιδιώτες και οι Λεβιδιώτισσες από εκεί κουβαλούσαν με βαρέλια το νερό στα σπίτια τους, εκεί πότιζαν τα ζώα τους, εκεί έπλεναν χαλιά κουβέρτες κλπ.