Κερπινή

Αρκαδίας

English Language

 [Λοιπά χωριά]

Θρύλοι και Παραδόσεις

    Ο λαός στο πέρασμα των χρόνων, προβληματισμένος από γεγονότα της καθημερινής ζωής και της ιστορίας, έπλασε αρκετούς μύθους και παραδόσεις που πέρασαν από τη  μια γενιά στην άλλη, συνδέθηκαν με τη ζωή του, δημιούργησαν διάφορα συναισθήματα και αγαπήθηκαν πολύ.

    Αρκετοί θρύλοι και παραδόσεις υπάρχουν και για το χωριό αυτό. Παραθέτουμε δύο απ' αυτούς:

Το κομμένο γιοφύρι

 Αρκάδες μαστόροι με διαταγή των Τούρκων έχτισαν στις αρχές της Τουρκοκρατίας ένα τρίτοξο γεφύρι στη θέση Παναγιά,  στον Κερπινιώτικο Λάδωνα,  για να μετακινούν εύκολα τα στρατεύματά τους. Με τον ξεσηκωμό των κλεφτών χτυπήθηκαν οι Τούρκοι του Λάλα και κυνηγημένοι πέρασαν το Λάδωνα προς την Αρκαδία. Μια Τουρκάλα αποκαμωμένη άφησε το μωρό της στη Βαλάκα της Κερπινής για να γλιτώσει. Το παιδί περιμάζεψε ο τσέλιγκας Καραβασίλης κι όταν μεγάλωσε και του φανέρωσε την αλήθεια εκείνο πήγε στους Τούρκους κι έγινε αξιωματικός. Κάποτε, όταν ήταν στη Στρέζοβα, κάλεσε τον Καραβασίλη να τον επισκεφτεί. Αυτός παρουσιάστηκε τρομαγμένος. Μετά τη γνωριμία του υποσχέθηκε ότι "ό,τι ζητήσει θα του το κάνει".  Ο Καραβασίλης παρακάλεσε να χαλάσει το γεφύρι, για να γλιτώσει ο τόπος  από τις επιδρομές των Τούρκων. Με λύπη του ο Τούρκος αξιωματικός κράτησε το λόγο του και χάλασε το γεφύρι, ρίχνοντας στον τοίχο δριμύ ξύδι. Από τότε ονομάστηκε "Κομμένο γιοφύρι".

Το στοιχειό του Λάδωνα

 Στο παρθένο δάσος του Δρυμώνα, πέρ' από το Λάδωνα, έμενε το κακό Στοιχειό, που ρήμαζε τον τόπο γύρω από το ποτάμι τρώγοντας ζώα και ανθρώπους, κυρίως άνδρες. Γι' αυτό το χωριό κοντά στη σημερινή ομώνυμη βρύση λεγόταν Μαυρομαντηλού, επειδή είχε πολλές χήρες. Στου Τερζή το λόγγο έμενε το καλό Στοιχειό. Στο κλαρί είχε τα μαντριά του ο Μόσκοβος με κοπάδια γίδια, πρόβατα βόδια και αγελάδες. Κάποτε οι αγελάδες γύριζαν συνέχεια αρμεγμένες. Παραφύλαξε και είδε ένα παιδί να τις βυζαίνει. Το παιδί τότε του είπε ποιο ήταν και τι σκοπό είχε. Ο Μόσκοβος το πήρε στα μαντριά του και το ανάθρεψε.  Σαν έγινε παλικάρι του ζήτησε και πήγαν στ' αλώνι στα Παλιοκάλυβα. Μεταμορφώθηκε σε φίδι και κουλουριάστηκε στ' αλώνι. Είδε όμως ότι ήθελε μια γυριά για να το γεμίσει. Μετά 3 χρόνια ξαναπήγαν και τότε περίσσεψε μια γυριά. Ήχε έρθει η ώρα... Του είπε και έκανε τόπια ξύγκι από παχιές αγελάδες και κατέβηκαν μαζί στον κάμπο. Στου Μπογά τη Λάκα τα δυο στοιχειά πάλεψαν σκληρά σαν τεράστιοι ταύροι , όλη την ημέρα χωρίς κανένα να επικρατήσει. Το βράδυ, στη θέση Γεράνιου, γίνηκαν δύο φωτιές, κόκκινη το καλό, γεράνια το κακό και συνέχισαν το τρομερό πάλεμα. Όταν λιγόστευε η κόκκινη φωτιά τη δυνάμωνε ο Μόσκοβος, ρίχνοντας μέσα τα τόπια ξύγκι. Στο τέλος νικήθηκε και χάθηκε η γεράνια, μαζί της και το κακό στοιχειό. Από τότε ο τόπος ησύχασε και πρόκοψαν άνθρωποι και ζώα.