Ο ναός βρισκόταν ΝΔ της αρχαίας πόλης Τεγέας, πόλης της Αρκαδίας, 9 χμ. νότια της Τρίπολης, σήμερα στο ομώνυμο χωριό Αλέα (Χάρτης Ε5) (Διαδρομή Δ1). Εκεί λατρευόταν η θεά Αθηνά στα μυκηναϊκά χρόνια και η λατρεία της συνεχίστηκε στη γεωμετρική εποχή (1100-800 π.Χ.).

   Ονομάστηκε ναός της Αλέας Αθηνάς από τον Αλεό, απόγονο του Αρκάδα, που βασίλεψε στην Τεγέα και καθιέρωσε εκεί τη λατρεία της θεάς Αθηνάς. Προς τιμή της είχαν θεσπιστεί τα Αλεαία και τα Αλώτια που διεξάγονταν στο στάδιο της Τεγέας που βρισκόταν ανατολικά του ιερού της Αλέας, προς την κατεύθυνση του χωριού Αχούρια που μετονομάστηκε σε Στάδιο. (Παυσ. VIII, 47, 2-4)

    Ο αρχαϊκός ναός ανεγέρθηκε τον 7ο αι. π.Χ., κάηκε το 395/4 πΧ και ανοικοδομήθηκε από τον Παριανό γλύπτη και αρχιτέκτονα Σκόπα λίγο πριν τα μέσα του 4ου αι. π.Χ. Οι ανασκαφές των αρχαιολόγων της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής και Αρχαιολογικής  εταιρείας (1880 - 1910) έφεραν στο φως λείψανα του ναού της Αλέας Αθηνάς. Οι διαστάσεις του ναού ήταν 47,52 μ. Χ 19,16μ. Είχε έξι (6) κίονες στις όψεις και δεκατέσσερις (14) στις μακρινές πλευρές, μακρύ σηκό, πρόναο και οπισθόδομο εν παραστάσει. Το έξω περιστύλιο ήταν ρυθμού Ιωνικού, το έσω περιστύλιο κάτω Δωρικού και άνω Κορινθιακού ρυθμού. Εναέτιες συνθέσεις ήταν το κυνήγι του Καλυδώνιου κάπρου στην μπροστινή πλευρά και ο αγώνας του Τήλεφου, γιου της Αίγης (κόρης του Αλέα) ενάντια στον Αχιλλέα στο πίσω αέτωμα. Μπροστά στο ναό βρέθηκαν τα θεμέλια του Μεγάλου Βωμού της θεάς (11μ. Χ 23μ.) έργο του Σάτυρου - βοηθού του Σκόπα.